In 1947-1948 werd de fabriek gevestigd aan het Eerste Kruisdiep westzijde. In het bedrijf werden roestvrijstalen lepels en vorken geslepen en gepolijst. De hoofdvestiging van de fabriek was in Zeist gevestigd. Bijna 20 jaar later werd het bedrijf uitgebreid met een nieuwe messenfabriek. De opening vond plaats op 3 juni 1966. Deze fabriek kon in alle opzichten eigentijds worden genoemd met moderne apparatuur, veel ruimte en licht.

Intussen noodzaakte de marktsituatie tot een onderzoek naar verdere structurele verbeteringen. Dit resulteerde in het besluit van de hoofddirectie in Zeist de roestvrijstalen bestek productie volledig in Nieuw-Weerdinge te concentreren. De fabriek bood op dat moment werk aan 230 mensen. Directeur was toen T.J.M.M Peters. In 1971 werden in Nieuw-Weerdinge uitsluitend roestvrijstalen lepels, vorken en messen gemaakt. De fabriek in Zeist maakte verzilverde bestekken en messen, servies-artikelen ( kleine series ) en vooral ook de technische toeleveringen in Reppel ( België ) werden pannen, schalen e.d. van roestvrijstaal geproduceerd. Bruckmann in Heilbronn ( Duitsland ) produceerde een collectie niet-traditionele geschenkartikelen, keurzilver en technische toeleveringsartikelen. Het bedrijf in Nieuw-Weerdinge draaide goed maar met het totale concern ging het bergafwaarts, in 1969 werd voor het eerst verlies geleden en dit zette enige jaen door, in afwachting van een reorganisatie stak de overheid miljoenen in het bedrijf. Bruckmann ging in 1973 failliet.

In oktober 1974 werd de heer J.R. Keuning directeur . Hij kwam twee maanden later met een gedetailleerd rapport. Het kwam erop neer dat het bedrijf in Zeist praktisch geheel geliquideerd zou moeten worden en dat het onroerend goed in Zeist verkocht moest worden. De productie werd geconcentreerd in Nieuw-Weerdinge en Reppel. Het betekende ontslag voor ruim 300 mensen in Zeist. In 1976 werden de voorraden en goede machines overgeplaatst naar Nieuw-Weerdinge. In Emmen werd extra magazijnruimte gehuurd. Er werkten in 1976 nog 186 werknemers in Nieuw-Weerdinge. Leek het eerst rooskleurig te gaan, in 1978 kwam er een kink in de kabel. Er werd teveel geproduceerd, de voorraden werden te groot. Opnieuw moesten werknemers worden ontslagen. In 1986 werd de Gero overgenomen door Kempen en Begeer : er werkten toen nog slechts 40 mensen. Vanaf maart 1987 kreeg het de naam Dremefa, Drentsche Metaalfabriek B.V. Een jaar later in 1988 werden de poorten definitief gesloten van de fabriek, waar veel mensen uit Nieuw-Weerdinge en omgeving meer dan 25 jaar en enkelen 40 jaar hadden gewerkt.

Gero jongeren op reis 14-8-1961
Bovenste rij
Piet Wolbers, Jannie Katoen, Jetje Veling, onbekend, onbekend, onbekend, Gerrit de Goede, de rest is ons ook onbekend

Middenste rij.
Geertje Hilgen, Lenie Luth, Annie Klein, Annie Meier, Janna Rengers, Alie Bakker, Sientje Gringhuis, onbekend, Geesje Gelijk, onbekend,
Grietje Barenkamp, onbekend, Jan Lap, Jelle Faber, onbekend, onbekend.

Voorste rij
Peters (directeur), Sjoerd Doornbos, Grietje Hilberts, Wiepie Goeree, Hennie Gelijk, Trientje Akker, Hennie Eninga, Hennie Lap,
Jan Gringhuis